Όμνυμι Απόλλωνα ιητρόν και Ασκληπιόν και
Υγείαν και Πανάκειαν και θεούς πάντας τε και πάσας,
ίστορας ποιεύμενος, επιτελέα ποιήσειν κατά δύνα
μιν και κρίσιν εμήν όρκον τόνδε και ξυγγραφήν
τήνδε.Ηγήσεσθαι μεν τον διδάξαντά με την τέχνην
ταύτην ίσα γενέτησιν εμοισι, και βίου κοινώνεσθαι,
και χρεων χρηίζοντι μετάδοσιν ποιήσεσθαι, και γένος
το εξ αυτού αδελφεοις ίσον επικρινέειν άρρεσι,
και διδάξειν την τέχνην ταύτην, ήν χρηίζωσι
μανθάνειν, άνευ μισθού και ξύγγραφης, παραγγελίης
τε και ακροήσιος και της λοιπης απάσης μαθήσιος
μετάδοσιν ποιήσεσθαι υιοισι τε εμοισι και
τοισι του εμέ διδάξαντος και μαθηταισι συγγεγραμμένοις
τε και ωρκισμένοις νόμω ιητρικω άλλω δέ ουδενί.
Διαιτήμασί τε χρήσομαι επ' ωφελείη καμνόντων
κάτα δύναμιν και κρίσιν εμήν, επί δηλήσει δε και αδικίη,
είρξειν. Ου δώσω δε ουδέ φάρμακον ουδενί αιτηθείς
θανάσιμον, ουδέ υφηγήσομαι ξυμβουλίην τοιήνδε,
ομοίως δε ουδέ γυναικί πεσσόν φθόριον δώσω.
Αγνως δε και οσίως διατηρήσω βίον εμόν και τέχνην
την εμήν. Ου τεμέω δε ουδέ μην λιθιωντας,
εκχωρήσω δε εργάτησιν ανδράσι πρήξιος τησδε.
Ες οικίας δε οκόσας αν εσίω, εσελεύσομαι επ' ωφελείη
καμνόντων, εκτός εών πάσης αδικίης εκουσίης και
φθορίης της τε άλλης και αφροδισίων έργων επί τε
γυναικείων σωμάτων και ανδρείων, ελευθέρων τε και δούλων.
Α δ' άν εν θεραπείη ή ίδω, ή ακούσω, ή και άνευ
θεραπείης κατά βίον ανθρώπων, ά μή χρή ποτε εκλαλέεσθαι
έξω, σιγήσομαι, άρρητα ηγευμενος ειναι τα τοιαυτα.
Ορκον μεν ουν μοι τόνδε επιτελέα ποιέοντι και μη ξυγχέοντι
είη επαύρασθαι και βίου και τέχνης, δοξαζομένω
παρά πασιν ανθρώποις ες τον αιεί χρόνον,
παραβαίνοντι δε και επιορκέοντι, ταναντία τουτέων.
Io giuro su Apollo medico e Asclepio e Igieia e Panacea e su tutti gli dei e le dee prendendoli a miei testimoni che portero' a compimento secondo il mio potere ed il mio giudizio questo giuramento e questo impegno scritto [...] Faro' uso delle misure dietetiche per il giovamento dei pazienti secondo il mio potere e il mio giudizio e mi asterro' da nocumento e da ingiustizia. E non daro' neppure un farmaco mortale a nessuno per quanto richiesto ne' proporro' un tal consiglio; ed ugualmente neppure daro' ad una donna un pessario abortivo. Ma pura e pia conservero' la mia vita e la mia arte [...] In quante case io entri mai, vi giungero' per il giovamento dei pazienti tenendomi fuori da ogni ingiustizia volontaria e da ogni altro guasto, particolarmente da atti sessuali sulle persone sia di donne che di uomini, sia di liberi che di schiavi. Quel che io nel corso della cura o anche a prescindere dalla cura o veda o senta della vita degli uomini, che non bisogna in nessun caso andare fuori a raccontare, lo tacero' ritenendo che in tali cose si sia tenuti al segreto. Portando dunque a compimento questo giuramento e non violandolo mi sia dato di avere il frutto della vita e dell'arte, famoso presso tutti gli uomini per sempre nel tempo, ma trasgredendolo e spergiurando il contrario di cio'.
